Implanty dentystyczne – kto je wynalazł?
Implanty dentystyczne – kto je wynalazł? Implanty dentystyczne wydają się dziś rzeczą oczywistą, ale nie zawsze tak było. Skąd się wzięły, kto je wymyślił i jaka jest ich historia?
Jaka jest historia stomatologii?
Zanim przyjrzymy się genezie implantów dentystycznych, powinniśmy najpierw zrozumieć ogólną tematykę stomatologii. Nazwa tej dziedziny medycyny pochodzi od greckich słów stoma i logia. Co mieli na myśli? Stoma to usta, a logia to nauka. Tak, usta! Więc czy dentyści nie zajmują się tylko zębami? z pewnością. W zakres zainteresowań tej nauki wchodzą nie tylko zęby i dziąsła, ale także stawy skroniowo-żuchwowe, błony śluzowe, język i inne tkanki miękkie w jamie ustnej. Czy stomatologia jest nową nauką? Jak się okazuje, nie, nie jest to zaskakujące. W końcu ludzie mają zęby. Skoro mamy zęby, muszą towarzyszyć im różne choroby i dolegliwości.
Chociaż implanty dentystyczne mogły pojawić się znacznie później, najwcześniejsze dowody na chirurgię dentystyczną znaleziono około 14 000 lat temu. Te pierwsze próby, polegające na skrobaniu próchniczych zębów ostrymi narzędziami, miały miejsce na terenach dzisiejszej Republiki Włoskiej. Pozostałości sugerują, że procedury takie jak wypełnianie ubytków wypełnieniami sięgają około 8 000 lat. Dowody pierwszej takiej próby znaleziono na terenach dzisiejszej Islamskiej Republiki Pakistanu. Jak widać, stomatologia to bardzo stara dziedzina medycyny – dowody na jej istnienie sięgają okresu prehistorycznego zwanego epoką brązu.
Implanty dentystyczne – co to jest?
Można jednak zauważyć, że trudno znaleźć jakikolwiek zapis o implantach dentystycznych w historii czasów prehistorycznych. Aby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak się dzieje, należy zadać inne pytanie. Mianowicie – czym dokładnie są implanty dentystyczne?
Jest to bardzo mały stożek, który działa jak korzeń zęba w naszej jamie ustnej. Zwykle ma do 5 mm średnicy i 21 mm długości. Ważny jest materiał, z którego wykonany jest implant. Miał to być materiał trwały, ale neutralny dla zdrowia. Więc zwykle jest to tytan lub prawdopodobnie tlenek cyrkonu. Co najważniejsze, materiał jest biokompatybilny, czyli nie wywołuje groźnej dla zdrowia reakcji alergicznej – w końcu długo będzie się zlewał z naszym organizmem.
Dlaczego nie użyć innych materiałów? Ponieważ trwałość jest tutaj bardzo ważna. Nacisk na szczękę człowieka może sięgać nawet 60 kg, więc korzeń zęba (w tym przypadku implant dentystyczny) musi wytrzymać to obciążenie. Nie jest to obciążenie, które może udźwignąć każdy surowiec.
Jak umieszcza się implanty dentystyczne?
Implanty dentystyczne – kto je wynalazł?
Wszczepianie implantów dentystycznych ( sprawdź ofertę na doboszimplanty.pl ) to dość skomplikowana sprawa, choć zdarzają się oczywiste sytuacje, w których zachodzi taka potrzeba. Są to głównie przypadki, w których nasze zęby wykazują pewne ubytki. Gdy brakuje nam jednego lub kilku zębów – to moment, w którym możemy rozważyć inwestycję w implanty stomatologiczne. Implant może następnie zostać poddany dalszym zabiegom mającym na celu uzupełnienie tych braków.
Wiąże się to nie tylko z dopasowaniem koron dentystycznych, ale również z dopasowaniem protez i tzw. mostów protetycznych. Jednak przed wszczepieniem implantu dentystycznego wymagana jest szczegółowa diagnostyka, którą przeprowadza się przy użyciu specjalistycznego sprzętu. Zasadniczo jest to tomograf komputerowy, którego używamy do wykonywania tomografii wiązki stożkowej głowy. Na podstawie takich badań planuje się dokładne umiejscowienie przyszłych implantów. Implant umieszczany jest w znieczuleniu – jest to konieczne, ponieważ jego wszczepienie poprzedzone jest nawierceniem dziąseł i kości. Następnie wystarczy poczekać, aż implant się zagoi i przyczepić do tkanki kostnej.
Implanty dentystyczne – kto je wynalazł?
Teraz, gdy wiemy, jak projektowano i umieszczano implanty dentystyczne, nie jest zaskoczeniem, że były one nieznane w czasach prehistorycznych, a nawet w starożytności czy średniowieczu. Jest to raczej bardzo młody wynalazek. Pierwszy implant wszczepiono w Szwecji w 1965 roku! Autorem tego wynalazku jest Ingvar Branemark. Wcześniej oczywiście uzupełniano braki w uzębieniu, ale nie w takiej skali. Wymiana ubytku nie wiąże się z wierceniem kości, ponieważ nie ma sprzętu, który tak dokładnie obrazuje to, co dzieje się w kości szczęki. Zęby były po prostu uzupełniane różnymi materiałami – bądź to zębami, takimi jak muszla czy masa perłowa, bądź czysto dekoracyjnymi, czyli srebrem lub złotem. Znane są również przypadki, gdy do uzupełnienia ubytku wykorzystano zęby innych osób. Nie zawsze jest to praktyka etyczna. Na przykład, pomimo legend, które romantyzowały pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonych, że nosił drewniane protezy, w rzeczywistości były to zęby ludzi, którzy zostali zniewoleni i pozbawieni praw wyborczych w tym brutalnym okresie historii.